دور زدن ممنوع

نمیدونم چه جوری بنویسم..نه از کجا شروع کنم.حرف زیاده.به نظرم راحت نیستم اینجا.

بیشتر از همه بهونه ها برای ننوشتن.این نداشتن حس نوشتنه.

میرم سرکار.با اینکه راضیم نمیکنه اما بهتر از هیچیه.همچنان پیگیر آموزش وپرورشم.

کار من تدریسه با بچه ها بودنه.اون بنده خدا برا یه کاری گفت خبر میدم رفت حاجی حاجی مکه.

پارسال این موقع ها دنبال کارای رفتن به عمره بودیم.واقعا دلم میخواد.

پریشب از گلدسته های حضرت عباس(ع) رونمایی کردن.حرم شلوغ بود.تازه مردم دستم میزدن.دلم کربلا هم ایضا خواست.

مشهد هم میخواهد.

یه چیزایی بدجور فکرمو مشغول کرده.

باید دوباره ختم التماس دعا رو شروع کنم :)

فعلا بسه.

هذا من فضل ربی